Geçtiğimiz günlerde Alman Federal Meclisi’nde alınan ülkücü hareketin takip altına alınmasını öngören yasa, tam da bu iki deyimin anlatmak istediklerini önümüze koyan türden bir yasa.

Sol Parti’nin kurulduğu günden beri defalarca gündeme getirdiği, Yeşiller’in zaman zaman ona destek çıktığı ‘’Türk milliyetçilerinin ve muhafazakarlarının Almanya’da takip altında tutulması, faaliyetlerinin engellenmesi ve hatta toptan yasaklanmasına’’ dair talepler bu kez, aşırı sağcı AfD’nin hararetli desteği ve iktidar partileri Hıristiyan Demokratlar ve Sosyal Demokratlar’ın da onlara katılmasıyla nihayet yasalaştı.

Her ne kadar Sol Parti ve Yeşiller’in talep ettiği yasaklama teklifi reddedildiyse de çıkan kanunu bir anlamda yasaklamaya götürecek adımlardan birisi olarak kabul etmek mümkün. Artık top büyük ölçüde kanunun uygulamasındaki baş sorumlu CSU Başkanı ve İçişleri Bakanı Horst Seehofer’in ayağında. O Seehofer ki, kapatılması talep edilen Türk Federasyon’un kuruluşuna en büyük desteği veren, merhum Alparslan Türkeş’in kadim dostlarından Franz Josef Strauss’un koltuğunda oturmuştu.   

Siyaset her ülkede olduğu gibi Almanya’da da ilginçliklerle doludur. Gelişmeler ışığında baktığımızda rakip partilerin son yıllarda sistematik ve sonuç alıcı şekilde ‘bünyesinde bozkurtları barındırma’ tacizi altında bulunan Hıristiyan Demokratlar’ın teklife verdiği destektir. CDU’nun bununla yapılan suçlamalardan sıyrılmak mı istediği yoksa ‘süreç nasılsa gerçekleri ortaya çıkarır, biz de rahatlarız’ düşüncesiyle mi hareket ettiğini bilemiyoruz. Aslında seçim zamanlarında birçok partinin oy almak için diğer kuruluşlar yanında ülkücü kuruluşların da kapılarını çaldıkları, programlarını sundukları herkesçe bilinen bir gerçek.

Ancak şurası açıktır ki tarihe, sağcısı solcusu, komünisti ve nazi yanlısı ile Federal Alman Meclisi’nin Türk Federasyon ve ATİB aleyhinde bir yasayı elbirliği ile çıkardıkları notu düşülmüştür. Bu, görüşmelerde Sol Parti ve Yeşiller temsilcilerinin ifade ettikleri gibi ‘güzel bir gün’ olmayıp, bahsi geçen kuruluşlar nezdinde yarım asrı aşkın süredir her şeyleri ile Almanya’ya sadık kalmış ve kalkınmasına katkı sunmuş milliyetçi ve muhafazakar Türklerin aşağılandığı, rencide edildiği ve delilsizce suçlandığı bir güne işaret etmektedir.

Tarihi ve mitolojik anlamda Türklüğün sembolü olarak kabul edilen Bozkurt’a karşı mücadelenin, Almanlığın sembolü sayılan kocaman bir Alman Kartalı’nın asılı olduğu Alman Meclisi’ne taşınması, ayrıca dikkate alınacak bir keyfiyettir. Meselenin en dikkat çeken yanlarından birisi de kampanyanın nerdeyse tüm dünyaca terör örgütü kabul edilen örgütlerin yasaklarının kalkmasını, örgüt liderlerinin serbest bırakılmasını isteyenlerce, muhatap kuruluşlar (Türk Federasyon ve ATİB) hakkında benzer en ufak bir suçlama ve davanın bulunmadığı bir dönemde, afaki, temelsiz ve mesnetsiz iddialarla yapılmış olmasıdır.

Türk-Alman ilişkilerinin bozulmasını isteyenlerle, Türk düşmanı, İslam düşmanı, yabancı karşıtı ırkçı Neonazi çevreleri ziyadesiyle sevindiren bu adımdan, kısa sürede gerekli araştırmaların yapılıp dönülmesi herkesin ortak arzusudur. Bu, sadece Alman devletinin yetkili kurumlarının atacağı adımlarla alakalı olmayıp, Türk Federasyon ve ATİB’in de yüksek bir sorumluluk anlayışı ile hareket ederek masumiyetlerini hukuk, siyaset ve kamuoyu nezdinde büyük bir samimiyet, dürüstlük ve şeffaflık içerisinde ortaya koyacakları adımları vakit geçmeden atmalarıyla mümkün olacaktır.