İkinci Dünya Harbi’nin ardından kurulan Nürnberg Askeri Ceza Mahkemesi Nazi döneminin hayatta kalan ve ele geçen yöneticilerini yargılayıp mahkûm etmişti. 1945’teki yargılamalardan 12 idam, 3 müebbet hapis ve değişik mahkumiyetler çıktı. Ama en önemlisi Almanya’nın Yahudilere karşı soykırım uyguladığı tescillenmiş oldu. Her ne kadar kulaklarımız ‘Tüm Almanlar sorumlu tutulamaz, bu işi yapanlar Nazilerdi, halkın olanlardan haberi yoktu’ savunmalarına alışık ise de tüm dünyaca faturanın tüm Almanlara çıkarıldığı bir gerçektir.

Geçtiğimiz haftalarda Den Haag’daki Uluslararası Ceza Mahkemesi, Güney Afrika’nın başvurusu üzerine İsrail’in sanık sandalyesine oturtulmasına karar verdi. Dünyanın en güçlü devletlerinin arkasında olması İsrail’in itirazlarının kabulüne yetmedi. Görev alanı başta soykırım olmak üzere savaş suçları, haksız ve orantısız saldırılar, insanlığa karşı suçlarla ilgili olan mahkeme İsrailli yetkilileri yargılayacak. Her ne kadar görünürde mahkemenin devletleri yargılama yetkisi yok ise de nihayetinde yargılanan İsrail olacak.

Nazilerin toplama kamplarında işledikleri cürümlerin o günün şartları içerisinde kamuoyunda yeterince bilinememesi ve gerçekler ortaya çıkınca bazılarınca hayretle karşılanması normaldi. Ancak günümüzde yaşananlar nerdeyse anında tüm dünyaya yansımakta, yıkılan şehirler, bombalanan camiler, kiliseler, okullar, hastaneler canlı yayınlarda izlenmekte, katledilen çocuk, kadın, yaşlı ve engellilerin durumu acı ve gözyaşı ile takip edilebilmektedir. Başta Benjamin Netanyahu olmak üzere İsrailli yetkililerin savaş suçlarını teşvik eden açıklamaları ve katliamları savunan beyanatları tüm dünyaca bilinmektedir.

Karşı tarafı suçlayarak kendi suçlarını örtbas etmeye çalışmak her sanığın kolayca gösterdiği bir reaksiyondur ve Gazze saldırılarında da buna şahit olmaktayız. Konunun asli failinin durumu açık şekilde ortadadır. Ancak kendi tarihi tecrübelerini bir yana bırakarak sırf siyasi gayeler uğruna saldırgana sahip çıkma gayretindeki büyük ülkeleri anlamak gayet zordur. Hele hele üzerinde ‘soykırımcı’ yaftasını taşıyan Almanya’nın çatışmaların başlangıcından itibaren Telaviv’deki ırkçı rejime kayıtsız şartsız destek sunması anlamsız olduğu kadar acı bir gerçektir.

İsrail sınırları içerisindeki duyarlı, vicdanlı İsrail vatandaşları bile demokrasiden sapmış ve insanlığa karşı suç işlediği görülen hükümetlerine karşı ifade, gösteri, protesto haklarını sonuna kadar kullanırken Almanya’nın ilk yaptığı iş, sınırları içerisinde akla hayale gelmez sınırlamalar icat etmek olmuştur. Siyaset müessesesi adeta çıldırarak kendisini masum çocuk ölümlerini bile dikkate almamaya odaklamıştır. Medya adeta savaşın ilanihaye sürmesi, kayıp sayılarının artması için teşvik ve destek yarışına girişmiştir. 2. Dünya Savaşı’ndan sonra barış için gayreti düstur edinen Almanya tekrar savaş çığırtkanlığı dönemine dönüş yapmıştır. Aklıselim herkes bilmektedir ki, bu Almanya için yanlış bir yoldur ve sürdürülebilir bir siyaset değildir.

Aparthaid rejiminden kurtulmak için yıllarca mücadele veren Güney Afrika’nın dünyanın gözleri önündeki savaş suçlarını şikâyet konusu yapmasının sembolik anlamı büyüktür. Sonucu elbette mahkeme belirleyecektir. İsrailli yetkililerin suçlu bulunması halinde, -İsrail’de ve dünyanın birçok yerinde birçok Yahudi’nin yapılan saldırılara karşı çıkıyor olmasına rağmen- gelecekte İsrail devleti ve Yahudiler Almanya’nın ve Almanların toptan zan altında bırakılmalarına benzer bir durumla karşılaşacaklardır. Toptan suçlanmanın adil olmamasına rağmen kamuoyunun tepkisi bu şekilde olacaktır. Diğer yandan bu suçlamalardan İsrail’e kayıtsız şartsız destek veren başta Almanya olmak üzere diğer devletler de nasiplerini alacaklardır. Mahkemenin bazı ülkeleri suç ortağı ilan etmesi ise durumu daha da çetrefil hale getirecektir.                 

Soykırım veya savaş suçu işlemekle suçlanmanın Yahudiler üzerinde yaratacağı travmayı tahmin etmek zor değildir. Bu durumu dünya üzerinde en bariz şekilde idrak edecek, anlayacak olanların 80 yıldır bu ithamla yaşayan Almanya ve Almanlar olacağı açıktır. Mahkeme sonucunda Almanların İsraillilere yapabilecekleri en büyük yardım ise bu ithamlar altında yıllarca nasıl yaşanabileceği tecrübesinin aktarılması olacaktır.